کد مطلب:19139 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

شيطان، چگونه انسان را فريب ميدهد؟

شيطان اگر بخواهد كسي را فريب بدهد، از مجراي ادراكي او، وي را فريب ميدهد؛ چيزهايي زشت را پيش او زيبا نشان ميدهد و او را ميفريبد و با اين فريب و نيرنگ انسانيتش را از او ميگيرد. او زندگي و زيورهاي طبيعت را براي انسان، زيبا جلوه ميدهد. در حالي كه انسان زيباپسند بايد به طرف جمال مطلق برود. معصومين (ع) آن جمال مطلق را ميطلبيدند: «اَلّلهم اِني أَسئَلك مِن جَمالِك بِأَجمله و كُل جَمالك جَميل» (مفاتيحالجنان/دعاي سحر). اگر لحظهاي نور آن جمال مطلق در دل انسان بتابد هرگز غير خدا را جميل نميبيند. اگر انسان به بيراهه ميرود و به اين و آن سر ميسپرد و دل ميدهد، براي اين است كه از جمال مطلق بهرهاي نبرده است.

استاد حكيم، الهي قمشهاي (قدّس سرّه) ميفرمودند، انسان اگر در همه عمر يك لحظه به ديدار حق نايل نشود، عمرش بي حاصل است: « جز فيض ديدارش ندارد عمر، حاصل» (ديوان الهيقمشهاي). اگر ما به دنبال بوستان و گلستان ميرويم، براي آن است كه آن جمال مطلق را نديدهايم، گرچه زيباييهاي جهان مظهر زيباي مطلق است.

شيطان از راه زيبا نشان دادن زندگي و طبيعت، انسان را ميفريبد و خداي سبحان به انسان هشدار ميدهد كه به دنبال اين زيبايي، پژمردگي و افسردگي است: «اِنّا جَعلنا ما عَلي الأَرض زينةً لَها لِنَبلُوكم آيُّكم أَحسَن عَملاً وَ اِنَّا لَجاعلون ما عَليها صَعيداً جَرزاً» كهف/7-8 ؛ يعني ما آنچه را كه در روي زمين است زيور زمين قرار داديم(نه زينت شما) و تزيين زمين هم براي آزمون شماست و ما در نهايت، آنچه را كه بر روي زمين قرار دارد پژمرده ميكنيم.

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 6 (سيرة پيامبران(ع) در قرآن)